Lieve kijkbuiskindertjes. - Reisverslag uit Banjul, Gambia van Lisa Mertens - WaarBenJij.nu Lieve kijkbuiskindertjes. - Reisverslag uit Banjul, Gambia van Lisa Mertens - WaarBenJij.nu

Lieve kijkbuiskindertjes.

Blijf op de hoogte en volg Lisa

14 Maart 2013 | Gambia, Banjul

De eerste week zit er alweer op, wat gaat de tijd toch snel. Nadat we vorige week waren aangekomen op onze eindbestemming hebben we 1 dag vrij gehad om wat dingen te regelen (geld wisselen, simkaart kopen enz). De volgende dag zijn we in het youth center geweest. Hier moest ieder team in het engels een presentatie geven over wat we kwamen doen. Achteraf bleek dat de leraren van onze school niet aanwezig waren bij de presentaties en hier was Alhagi redelijk boos om (Alhagi is onze ‘huisbaas’ .) Nadat hij wat telefoontjes had gepleegd kwamen er dan uiteindelijk toch 2 mensen van onze school. Ze namen ons mee naar onze school en hier hebben we kennisgemaakt met de directrice. Tijdens dit gesprek hebben we ons project besproken en afspraken gemaakt over het verloop van ons project. Toen we de volgende dag begonnen op deze school werd het snel duidelijk dat de school andere verwachtingen had over ons project. Ze stuurden kinderen naar ons lokaal met ‘learning problems’ maar hiervoor waren we niet naar Gambia gekomen. We hebben het wel geprobeerd maar uiteindelijk zijn we toch naar een leraar toegegaan om te bespreken hoe we nu verder moesten. Hier kwamen we niet uit en toen zijn we naar huis gegaan. Hier kwamen we ook niet echt verder want Jan Huizinga was in Senegal en Alhagi wilden we hier eigenlijk niet mee lastig vallen. Uiteindelijk heeft Petra (vrouw van Alhagi) ons geholpen. Ze is de volgende dag met ons mee naar de school gegaan en hier hebben we nog een keer een gesprek gehad maar hier kwam ook niets uit voort. We zijn toen naar de basic school gegaan en hier werden we heel hartelijk ontvangen en ze waren ook ontzettend enthousiast over ons project. We hebben afgesproken met de school dat we nog terug kwamen zodat we verder konden bespreken hoe of wat, dit wilden we namelijk niet doen zonder Jan omdat hij degene is die over zulke dingen gaat.

Vrijdagavond zijn we gaan stappen met de gehele GFA groep in Senegambia. Super gezellig! En geloof het of niet maar we hebben het voor elkaar gekregen om 18 man in een 5 persoonsbusje te proppen! We zijn 2 politieposten gepasseerd en telkens was het geen probleem maar toen we in Senegambia aankwamen begon er 1 politieagent lastig te doen. Hij wou het busje in beslag nemen en 1 van de jongens moest voor een nacht mee de cel in. Waarom hij dit wou doen was ons niet echt duidelijk (voor hemzelf denk ik ook niet) maar ik denk dat hij ons heeft aangezien voor een groep toeristen die hij even wat geld kon aftroggelen. Gelukkig was er iemand zo slim geweest om Alhagi op te bellen want nadat de politieagent hem had gesproken via de telefoon mochten we verder zonder te betalen. Het stappen zelf was super gezellig en veel anders als bij ons. Ik geloof dat ik nog nooit zo vaak ben versierd op één avond haha. Ik schrok wel van het sekstoerisme hier. Overal zie je van die (vieze) oude mensen (mannen en vrouwen) met hele jonge mensen. Thijs P. heeft er nog iemand op aangesproken geloof ik maar daar was ik niet bij.

Zaterdag zijn we met het Welzijn on the road team lekker toeristisch geweest. Het was voor de meeste van ons een kort nachtje (lees; anderhalf uur slaap) maar het was evengoed gezellig. Als eerste zijn we bij een museum geweest maar toen was ik nog niet helemaal wakker dus hier kan ik niet veel over vetellen. Vervolgens zijn we bij een krokodillenpoel geweest en hier heb ik een krokodil aangeraakt. Jaaaa ik hoor jullie denken. Lisa en een krokodil? Nooo way! Dat klopt ook wel. Normaal zou ik zoiets ook nooit doen maar ze waren ten eerste niet zo heel groot en zelfs ik zag dat die beesten dik en duf waren dus al waren ze van plan om te bijten dan was het niet gelukt. Best zielig eigenlijk maar daar verander ik toch niks aan. Toen we klaar waren bij de krokodillenpoel zijn we in een natuurpark geweest. Super mooi en hier hebben we ontzettend veel apen gezien. Uiteindelijk hebben we een paar aapjes wat pinda’s gevoerd, suuuuper schattig. Één keer was ik bijna mijn vinger kwijt maar gelukkig was ik nog snel genoeg om mijn hand weg te trekken. Als afsluiter zijn we nog richting Lamin Lodge gegaan. Dit lag in een Mangrove en het eerste wat we zagen waren allemaal vrouwen die hard aan het werk waren met het openbreken van oesters. Mijn god… er lagen echt bergen met opengebroken oesters! Niet normaal. Er was een man een heel verhaal aan het vertellen maar op dat moment kon ik niet meer luisteren want ik had zo’n honger, ik kon nog net op mijn benen blijven staan. Nadat we ons eten op hadden kon ik weer functioneren en toen ben ik eens goed om me heen gaan kijken. De vrouwen waren kei hard aan het werk (sommige van hen met huilende kinderen op schoot) en links van ons zaten alle mannen, weet je wat ze aan het doen waren? Helemaal NIKS, een beetje blowen en op een takje bijten en dat doen ze dan blijkbaar de hele dag, dag in dag uit. Ik verbaasde me dus ook ontzettend toen er 3 mannen bij ons in de boot stapte en zich voorstelde als kapitein! Dit hield in dat ze moesten roeien 2 uur lang! Het waren wel hele aardige mannen dus ik dacht nog misschien vangen zij de oesters wel en breken de vrouwen deze dan open maar nee ook dit bleek niet waar te zijn. Onze kapitein vertelde ons dat de vrouwen hier boslady’s worden genoemd omdat zij al het harde werk doen en dat ze daar zo trots op zijn. Nou dat mag dan wel zo zijn en alle respect voor andere culturen maar daar zou ik dus niet intrappen, dan maar geen boslady ;). De mangrove was wel echt super mooi om te zien en hier heeft iedereen ontzettend van genoten (behalve Thijs P. dan want die heeft de helft van de tijd geslapen haha).

Zondag heb ik Fieke en Ilona (Collega van Fieke) op het vliegveld opgepikt. Het was nog net niet hello goodbye waardig want ik ben niet op haar afgestormd. Met moeite ben ik in een stevige looppas naar ze toegelopen en daar heb ik Fieke even doodgeknuffeld. We zijn hierna gaan zwemmen bij Martine en Thijs in het hotel met de hele bups.

Maandagochtend hebben we gesprekken gevoerd op de 2 scholen waar we afgelopen week zijn geweest. Op de primary school zijn we niet verder gekomen maar op de Tanji lower basic school zijn we juist heel ver gekomen. We hebben een lokaal gekregen waar we gebruik van mogen maken en ze hebben iemand aangewezen om ons te helpen zoeken naar kinderen met een beperking, hier waren we echt super blij mee want vorige week was een flinke tegenvaller maarja zo gaat dat hier nou eenmaal. Nadat we klaar waren met de gesprekken was het dan zo ver. Onze mannen gingen naar huis. We waren het er met de dames over eens dat we dit echt niet leuk vonden. Op het vliegveld iedereen flink geknuffeld en als laatste was pap aan de beurt. Ik dacht dat ik me groot kon houden maar niet dus. Ik ben zo trots! We hebben wel eens gebotst tijdens de reis maargoed. Van tevoren had ik allerlei verwachtingen over deze reis maar die waren niet goed of mooi genoeg. Dus lieve pap, dankjewel. Ik ben er heilig van overtuigd dat ons afscheid zeker hello goodbye waardig was!

Woensdag zijn we samen met iemand van school het dorp in gegaan om kinderen met een beperking te zoeken. We zijn bij verschillende compounds naar binnen geweest en tot ieders verbazing werden we overal heel enthousiast onthaald. Wij waren er eigenlijk een beetje van uit gegaan dat we mensen moesten overhalen maar dit was totaal niet zo. We zijn door een gezin uitgenodigd om vrijdag een naamgevingsfeest van een baby bij te komen wonen, ik ben benieuwd. Uiteindelijk hebben we 8 kinderen gevonden waar we mee willen werken en dat was het wel weer zo’n beetje…

Doei.

  • 14 Maart 2013 - 10:49

    Petra Strijbosch:

    Hoi Lisa, wat kun jij schrijven! prachtig.
    Fijn dat jullie nu toch aan de slag kunnen met wat jullie doel was.
    groetjes aan iedereen vanuit een wit en koud Beringe

  • 14 Maart 2013 - 11:04

    Fam. Driessen:

    Hallo Lisa wat fijn dat tot nou toe alles goed verloopt wij zijn ook in Gambia geweest kunnen het ons wel voorstellen hoe het daar gaat .Maar nog een hele fijne tijd toegewenst ,we hebben al verhalen van je pap gehoord super.

  • 14 Maart 2013 - 11:37

    Gert:

    Ha Lisa.
    Weer een spannend en leuk verslag.Je zult het niet geloven maar op dit moment vriest het hier tot -8 en er ligt sneeuw en het is al 14 mrt.
    Vind er niks meer aan wordt tijd dat de zon komt.
    Je schrijft dat je geen boslady wilde zijn,nou voor mij werk je op het voetbalveld toch wel als een boslady hahaha.
    Wel fijn om te horen dat jullie project nu kan beginnen.
    Groetjes aan iedereen en knuf.

  • 14 Maart 2013 - 11:49

    Jordy:

    Mooi verhaal lies.
    Bijna een hello goodbye traantje!!=)
    xxxx

  • 14 Maart 2013 - 18:57

    Pap:

    Ha lieve schat, we waren dinsdag om 5 uur thuis, goede vlucht gehad, wel lang.
    Het afscheid deed veel pijn, want we hebben toch een mooie tijd gehad.
    Maar de tijd was om, en het gewoone leven begint weer.
    Leuk om te horen dat het nu de goede kant op gaat met de stage.
    Geniet nog maar even, en tot heel gauw.
    Dikke kus pap


  • 15 Maart 2013 - 13:47

    Nell:

    Hoi Lisa,
    Jullie maken wel de echte Afrikaanse cultuur mee: flexibel in het maken van afspraken!! Gelukkig dat het stage probleem zo snel opgelost is en zo goed is opgepakt is op de nieuwe school. Kunnen jullie toch je vooropgezet plan uitvoeren. Ik hoop, dat jullie de dozen nog niet afgegeven hadden op de "onwillige" school. Deze zou ik nu inzetten op jullie nieuwe adres.. wat denken jullie ?
    Dank voor je verhaaltje. Dit houdt ons goed op de hoogte.
    Tot vrijdag

Reageer op dit reisverslag

Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley

Lisa

Actief sinds 22 Jan. 2013
Verslag gelezen: 516
Totaal aantal bezoekers 41207

Voorgaande reizen:

03 Februari 2013 - 28 April 2013

-

Landen bezocht: