Dag 21-22

Dag 21
Vannacht heb ik samen met Yara besloten om toch nog maar een tent op te zetten. Overal zaten van die dikke grote sprinkhanen en buiten was het qua temperatuur aangenamer als binnen. Yara was helemaal ondersteboven want toen ze naar bed wou kroop er een gekko in haar bed haha. We hebben Hein even lief aangekeken want hij heeft zo’n tent die je in de lucht kunt gooien die dan vanzelf uitklapt, ’s morgens heeft Hein (natuurlijk) de tent weer ingeklapt want als wij dat proberen gaat de tent denk ik stuk.

Voordat we het wisten waren we al bij de grens (Gambia). Het stelde niet zo veel voor eigenlijk. Midden in een straatje ligt opeens de grens, in vergelijking met de andere grenzen die we tot nu toe gezien hebben zag het er niet zo indrukwekkend uit en er hing ook een hele andere sfeer. De eerste tien minuten hadden we redelijk veel last van de kinderen/verkopers enz. totdat er een politieagent kwam die iedereen weg joeg. De kinderen werden geslagen met een bamboestok maar de meeste kinderen zagen de politieagent al aankomen dus die kinderen maakte zich gelijk uit de voeten. Ik heb een beetje het idee dat de kinderen de eerste tien minuten kunnen kijken of er wat te verkopen/regelen valt met de toeristen die de grens over willen, na deze 10 minuten is het klaar en dan mogen ze ook niet meer terugkomen tot er een volgende groep toeristen is.

Bij de grens ben ik nog (tegen mijn zin in) geïnterviewd door iemand van de Gambiaanse televisie. Heel genant en ook echt niks voor mij maar goed. Achteraf stelde het eigenlijk niks voor en kan ik ook zeggen dat ik dat een keer heb meegemaakt. We mochten al vrij snel de grens over richting de boot. We moesten wachten op de veerboot dus zijn we vooraan ergens gaan zitten met zijn alle. Het was echt snik heet en in het begin was er ook geen boot te bekennen. Toen de boot onze kant op kwam varen slingerde hij van links naar rechts onze kant uit. Gelukkig konden we de eerste ronde mee op de boot want als ik nog 2 uur had moeten wachten in de zon was ik gesmolten. De boot werd helemaal volgepropt en daar gingen we dan.

We waren gelukkig al snel bij onze camping We lagen aan de Gambia River met een super mooi uitzicht! We konden allemaal niet wachten om het zwembad in te springen, hier waren we tenslotte al een behoorlijke poos over aan het fantaseren maar helaas, ze waren vergeten het zwembad te vullen met water. Dikke tegenvaller maar na 5 minuten mopperen hebben Sophie, Joyce en ik besloten om dan maar in de rivier te springen. Met al onze kleren aan zijn we over de pier gerend en gelijk het water in gedoken. Heerlijk! Dat hadden we echt even nodig. ’s avonds hebben we bij het kampvuur gezeten met Gambiaanse muziek.

Dag 22.
De laatste dag van onze reis was nu toch echt aangebroken. We zouden pas rond 12 uur vertrekken maar uitslapen zat er niet in. Vond het toch wel spannend en het liefst was ik ’s morgens vroeg al vertrokken. Nadat we nog met een paar man gekletst hadden op de pier zijn we vertrokken. We hebben er 3 uur over gedaan en toen waren we in Tanji. Zo bizar! Overal stonden er mensen langs de weg en voor de eerste auto liepen ze te trommelen en te dansen. We kwamen uiteindelijk aan bij Kairoh garden en hier stonden Truus en Martine te wachten. Super leuk maar wel heel raar om hun hier te zien. We hebben eerst uitgebreid staan knuffelen en vervolgens zijn we gaan eten. Toen we klaar waren met eten stonden er een paar kinderen te kijken naar onze restjes die dus nog op tafel stonden. Thijs zei dat ze het eten wel mochten hebben en binnen 1 minuut was alles op. Heel schattig maar ook weer zielig.

We zijn snel richting ons compound gegaan. Wij wonen de komende tijd bij Alhagie en Petra. Hier hebben we ook al kennis mee gemaakt in Nederland dus gelukkig was het niet helemaal onbekend. Ik lig samen met Sophie op een kamer. We hebben een gezamelijke huiskamer, tuin en 2 gezamenlijke douches en wc’s. Ziet er allemaal super gezellig uit en ik zal proberen om hier zo snel mogelijk foto’s van up te loaden. Zoals de meeste van jullie weten is het internet hier echt heel slecht. Ik doe er al een uur over om mijn waarbenjij.nu te openen dus mail checken enz. doe ik (nog) niet. Wanneer ik de mogelijkheid heb tot een sterke wifi verbinding zal ik alles bijwerken!



Woensdag zijn we kennis gaan maken op onze school. Het is een redelijke grote school met 278 leerlingen (geloof ik) en de oudste kinderen hier zijn 6/7 jaar. We zouden hier een eigen lokaal krijgen zodat we ons project hier zouden opstarten maar na 2 dagen werd duidelijk dat de school andere plannen voor ons had. Zij hadden in hun hoofd zitten dat wij bijles zouden komen geven maar dan doen we niet alleen de kinderen tekort door ze uit de les te halen maar ook onszelf omdat wij hiervoor niet zijn opgeleid en op andere gebieden meer ervaring hebben. We hebben maandag gesprek op een andere school maar we wachten sowieso eerst even op Jan totdat hij terug is zodat we dit ook met hem kunnen bespreken.

Bij Alhagie werken trouwens ook nog 3 mensen. Abdul, Hawa en Sally. Abdul is onze kok en hij kookt echt super lekker! En Sally en Hawa doen volgens mij het huishouden, boodschappen enz. Zijn alle 3 echt super vriendelijk en de hele dag door wordt er wat afgelachen! Ik ga er vanuit dat ze vaker voor zullen komen in mijn verslagen dus vandaar dat ik het even vertel! ;)

Ik ben vast en zeker nog heel veel vergeten maar het kost me steeds meer moeite om me op mijn laptop te concentreren. Vanavond gaan we voor het eerst stappen met zijn alle en morgen hebben we vrij. Dan gaan we met ons oude team op excursie naar een krokodillenfarm en we gaan naar een eiland, druk druk. (Vervelend he ;))